"Czy wiesz, że...
Ta niezbyt zróżnicowana fauna dominowała przez ponad 10 mln lat, ale później nastąpiło gwałtowne przyspieszenie. Z zapisu kopalnego wynika, że począwszy od około 560 mln lat temu fauna ediakarańska zaczęła się różnicować i pojawiły się pierwsze ruchliwe istoty, które skolonizowały płytkie morza. Na niektórych skamieniałościach zachowały się ślady żerowania, wskazujące, że już zwierzęta odżywiały się matami glonowymi. Inne zadomowiły się w samych matach i pochłaniały związki odżywcze poprzez swoje ciała. Mniej więcej w tym samym czasie pojawiły się też pierwsze drążone przez zwierzęta korytarze wskazujące, że zaczęło się aktywne żerowanie i przekopywanie osadów.
Przenieśmy się teraz do czasów sprzed 550 mln lat, kiedy to nagle pojawiają się pierwsze skamieniałości z zachowanymi szkieletami zewnętrznymi lub wewnętrznymi, zbudowane zwykle z węglanu wapnia. Od początku były one zróżnicowane pod względem wielkości i kształtów i występowały w tak oddalonych od siebie miejscach, jak Syberia, Brazylia i Namibia. Obecność szkieletów u tylu niespokrewnionych ze sobą grup zwierzęcych, na całym świecie i w jednym czasie, świadczy o globalnym działaniu jakiejś potężnej siły ewolucyjnej. Nie wiemy dokładnie, jaka
to była siła, ale pewnych rzeczy możemy się domyślać. Wytwarzanie szkieletów wymaga dużo energii, więc zwierzęta musiały czerpać z tego jakieś istotne korzyści. Szkielety mogą mieć różne zastosowania, ale najważniejszym z nich jest z pewnością obrona przed drapieżnikami. Choć brak dotąd śladów drapieżników w zapisie kopalnym z tego czasu, wydaje się oczywiste, że tak liczne występowanie szkieletów wiązało się z masowym pojawieniem się - po raz pierwszy w dziejach - zwierząt, które zjadały inne zwierzęta.
Źródło : Scientific American, nr 07/2019
Więcej na:
https://kursy-maturalne.eduprofit.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz